ΠΟΘΕΝ ΤΟ ΕΘΝΙΚΟΝ ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ - Πέτρου Α. Φουρίκη

Χαρτόδετο βιβλίο.
Καθαρεύουσα γλώσσα.
Άριστη κατάσταση.
Επανέκδοση της εκδόσεως του 1931 των εκδόσεων Π. Δ. ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΟΥ
Εκδόσεις ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΣΚΕΨΙΣ, 1991, σελ. 44, 24x17
---
Αρβανίτης Έλληνας ή Ελληνο-αρβανίτης. Μια ονομασία που στο πέρασμα των αιώνων φανέρωσε τον δυναμισμό, το ατίθασο του χαρακτήρα, το φιλοπρόοδο, την γενναιότητα αλλά και αυτό το αγύριστο κεφάλι, των ανυποχώρητων, ακραιφνών αλλά και ιδιόρρυθμων γλωσσικά και πολιτιστικά αυτών Ελλήνων. Σκορπισμένοι σήμερα όχι μόνο στην αδούλωτη Ελλάδα αλλά και στη σκλάβα Βόρειο Ήπειρο (από εκεί που κάποτε έφυγαν) μα και στην Κάτω Ιταλία (Απουλία - Καλαβρία - Σικελία) δηλώνουν απερίφραστα την Ελληνική καταγωγή τους και θίγονται βαθύτατα όταν εσκεμμένα ή από άγνοια τους αποκαλούν Αλβανούς. Μα άλλο Αλβανοί που η καταγωγή τους είναι από τους Ιλλυριούς και άλλο Αρβανίτες που κατάγονται από τους αρχαίους Ηπειρώτες Πελασγούς. [. . .] (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ)
 
Ο Πέτρος Φουρίκης (Σαλαμίνα 1878 - Αθήνα 1936) ήταν Έλληνας φιλόλογος, ιστορικός, λαογράφος και γλωσσολόγος.
Ο Πέτρος Φουρίκης, γιος του Αναγνώστη και της Σεμιράμιδος, γεννήθηκε στη Σαλαμίνα την 20.5.1878. Παρακολούθησε το Δημοτικό και στη συνέχεια το Ελληνικό Σχολείο Σαλαμίνας (1884-1891) και το Γυμνάσιο του Πειραιά (1891-1895). Σπούδασε φιλολογία στο Εθνικό Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Το 1904, διορίστηκε δἀσκαλος στο τριτοβάθμιο Ελληνικό Σχολείο Σαλαμίνας. Παραιτήθηκε μετά από μεταθέσεις που του έγιναν και ασχολήθηκε συστηματικά με την ιστορία, αρχαιολογία, γλωσσολογία και λαογραφία. Γράφτηκε και παρακολούθησε μαθήματα στη Νομική Σχολή του Εθνικού Πανεπιστημίου Αθηνών από το 1909 μέχρι το 1913. Το 1914 διορίστηκε έκτακτος συντάκτης του Ιστορικού Λεξικού της της Ελληνικής Γλώσσας και από το 1917 τακτικός συντάκτης αυτού. Το 1916 έγινε τακτικό μέλος της Ελληνικής Λαογραφικής Εταιρείας. Το 1921 εκλέχθηκε γραμματέας της Εν Αθήναις Επιστημονικής Εταιρείας. Τον Απρίλιο του 1921 διορίστηκε μέλος της Επιτροπείας των Τοπωνυμίων της Ελλάδας. Τον Νοέμβριο του 1925 έγινε μέλος της Εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας. Το 1928 αναγορεύθηκε διδάκτορας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Τον Μάρτιο του 1929 έθεσε υποψηφιότητα για γερουσιαστής στην Αττικοβοιωτία με το Κόμμα Φιλελευθέρων, αλλά δεν εκλέχθηκε. Τον Δεκέμβριο του 1929 γίνεται τακτικός ταξινόμος του Λαογραφικού Αρχείου της Ακαδημίας Αθηνών, του οποίου έγινε διευθυντής τον Ιανουάριο του 1932. Τον Νοέμβριο του 1932 ανέλαβε τη διεύθυνση του περιοδικού Αθηνά που εξέδιδε η Εν Αθήναις Επιστημονική Εταιρεία.
Στα τέλη του 1935 ο Φουρίκης έπαθε εγκεφαλικό επεισόδιο από το οποίο δεν ανέκαμψε και πέθανε την 4η Απριλίου 1936.