ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ, ΟΙ ΡΩΜΑΙΟΙ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ: Η ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΥ ΚΟΣΜΟΥ - Συλλογικό
Χαρτόδετο βιβλίο.
Εξώφυλλα με αυτιά.
Δημοτική γλώσσα, μονοτονικό σύστημα.
Άριστη κατάσταση. Αμεταχείριστο.
Βιβλίο αρχαίας ιστορίας.
ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ, ΟΙ ΡΩΜΑΙΟΙ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ
Η ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
Συγγραφέας: Συλλογικό
Εκδόσεις: ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ
Χρονολογία Έκδοσης: 1992
Αριθμός σελίδων: 560
Διαστάσεις: 21x14ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ:
Κείμενα: Κορνήλιος Καστοριάδης, Edgar Morin, Jean-Pierre Vernant, Paul Veyne, Marcel Detienne, Nicole Loraux, Remi Brague, Jacques Brunschwig, Barbara Cassin, Michel Degue, Francois Hartog, Christiane Ingremeau, Bertrand Lancon, Jean-Francois Mattei, Christiane Nicolas, Maurice Olender, Jocelyne Peigney, Jean Pepin, Jean-Dominigue Polack, Giulia Sissa, Emmanuel Terray, Alexandre Tourraix.
---
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ:
Η Αθήνα και η Ρώμη, ορόσημα του αρχαίου κόσμου, έχουν χαθεί ανεπιστρεπτί. Ωστόσο οι Έλληνες και οι Ρωμαίοι δεν παύουν να είναι παρόντες στον νεότερο κόσμο, που τους ερευνά και τους επανερμηνεύει σε κάθε καμπή της ιστορίας του. Είναι άραγε τυχαίο ότι το ενδιαφέρον για την αρχαιότητα μεγαλώνει ξανά σήμερα, τη στιγμή ακριβώς που η ευρωπαϊκή ταυτότητα τίθεται και πάλι επί τάπητος;
Από τους διακεκριμένους συγγραφείς αυτού του τόμου, ορισμένοι δείχνουν πόσο κοντά μας βρίσκονται πάντα οι Αρχαίοι, ενώ άλλοι υπογραμμίζουν αντίθετα την αγεφύρωτη απόσταση που μας χωρίζει από εκείνους. Ο τόμος περιλαμβάνει τις πρωτότυπες εισηγήσεις που παρουσίασαν στο Forum Le Monde/Le Mans του 1990 πάνω από είκοσι ιστορικοί, φιλόλογοι, φιλόσοφοι, ανθρωπολόγοι, πολιτικοί επιστήμονες, θρησκειολόγοι και κριτικοί της τέχνης· ακόμη αποσπάσματα των συζητήσεων που είχαν μεταξύ τους και με το κοινό, καθώς και μια σειρά από κατατοπιστικά σημειώματα του επιμελητή. Ζητήματα όπως η διάκριση Ανατολής και Δύσης, το νόημα της ελευθερίας, της ισότητας και της δημοκρατίας, η αντίληψη του σώματος και του εαυτού, η σχέση με το θείο και με το θάνατο, εξετάζονται εδώ μέσα από ένα διπλό πρίσμα: πώς τέθηκαν με τρόπο πρωτότυπο και μοναδικό στην ιστορία από τους Αρχαίους; Πώς επανατοποθετήθηκαν και γονιμοποιήθηκαν ή παραχαράχθηκαν από τους Νεότερους; Η επικαιρότητα του αρχαίου κόσμου αναδεικνύεται έτσι τόσο μέσα από τις απροσδόκητες ομοιότητες όσο και μέσα από τις αγεφύρωτες διαφορές του προς τη δική μας νεωτερική (και μεταμοντέρνα;) κατάσταση. Τα κείμενα αυτά φωτίζουν πολυπρισματικά τη σχέση της νεωτερικότητάς μας με αυτή την πολύμορφη κληρονομιά. Όπως λέει ο επιμελητής R.-P. Droit στο προοίμιό του: Τη στιγμή που τα τείχη έχουν πέσει, που οι Ανατολικές χώρες επανεμφανίζονται, που τίθεται και πάλι το ζήτημα της ταυτότητας, του πολιτισμού και των πολιτικών της Ευρώπης, τη στιγμή επίσης που η Λερναία Ύδρα του ρατσισμού και της ξενοφοβίας ξαναβγάζει κεφάλια και επικαλείται την Ελλάδα ή την ινδοευρωπαϊκή κληρονομιά, δεν είναι καθόλου παράταιρο να αναρωτηθούμε πώς μπορούμε να συλλάβουμε σήμερα την επινόηση της δημοκρατίας από τους Αθηναίους ή τη «διαπολιτισμική» κοινωνία της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας... Προφανώς κάτι συμβαίνει στη σχέση του πολιτισμού μας με την Αρχαιότητα, κάτι που είναι πια αρκετά διαρκές, ευρύ και πολύμορφο, ώστε να μην μπορεί να μας ικανοποιήσει η εξήγηση ότι πρόκειται για μόδα. Το βιβλίο ετούτο προσπαθεί να ρίξει κάποιο φως σ' αυτό το σημείο.