ΚΟΛΟΜΒΑ (1900, φωτο-αναπαραγωγή) - Προσπέρου Μεριμέ

Σκληρόδετο / Δερματόδετο βιβλίο.
Πολυτελής φροντισμένη βιβλιοδεσία.
Χρυσοτυπίες στο εξώφυλλο και στην ράχη.
Επιχρυσωμένες σελίδες.
Φέρει κορδέλα-σελιδοδείκτη.
Πλούσια εικονογράφηση.
Καθαρεύουσα γλώσσα.
Σημ.: Το παρόν βιβλίο ΔΕΝ είναι το πρωτότυπο. Πρόκειται για φωτολιθογραφική αναπαραγωγή του πρωτοτύπου του 1900. Επιμέλεια: Ελληνικός Συλλεκτικός Κύκλος "ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ", έτος: 1985.
Περιορισμένος αριθμός αντιτύπων. 1490 αριθμημένα αντίτυπα. Αριθμός αντιτύπου: 392.
 Άριστη κατάσταση. Αμεταχείριστο.
ΚΟΛΟΜΒΑ
ΜΕΤ' ΕΙΚΟΝΩΝ
Συγγραφέας: ΠΡΟΣΠΕΡΟΣ ΜΕΡΙΜΕ
Μεταφρασθέν: ΥΠΟ Ν. Γ. ΠΟΛΙΤΟΥ
Εκδόσεις: ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΟΠΑΙΔΟΣ-ΚΑΣΔΟΝΗΣ
Τόπος εκδόσεως: ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ
Έτος εκδόσεως: 1900
Σελίδες: 220
Διαστάσεις: 24,5 Χ 17,5
---
Ο Προσπέρ Μεριμέ (1803 - 1870) ήταν Γάλλος συγγραφέας, ιστορικός, αρχαιολόγος και μεταφραστής.
Καταγόμενος από μεσοαστική οικογένεια, σπούδασε νομικά, τα οποία όπως τόσοι άλλοι συγγραφείς εγκατέλειψε, έμαθε ξένες γλώσσες και σε ηλικία δεκαεννέα ετών δημοσίευσε το πρώτο του θεατρικό έργο, τον Κρόμβελ, με την ενθάρρυνση του Σταντάλ, που ήταν φίλος του παρά τις ιδεολογικές τους διαφορές.
Το 1825 κυκλοφόρησε στην Γαλλία το Θέατρο της Κλάρας Γκαζύλ, μια συλλογή θεατρικών έργων μεταφρασμένων δήθεν από κάποιον Ζοζέφ Λ’ Ετράνζ, κάποιας Ισπανίδας ηθοποιού. Επίσης, το 1827, κυκλοφόρησε το Λα Γκυζλά, μπαλάντες με «γοτθικά» θέματα μεταφρασμένα από κάποιον Υασίντ Μαγκλάνοβιτς από τα Ιλλυρικά ! Ήταν έργα του Μεριμέ που εξαπάτησαν ακόμη τους λογίους της εποχής.
Στη συνέχεια ο Μεριμέ έγραψε ιστορικά μυθιστορήματα, επηρεασμένος από τον Ουώλτερ Σκοτ και αναδείχθηκε αριστοτέχνης του διηγήματος, με αποκορύφωμα την Κολόμπα και την Κάρμεν.
Έγραψε επίσης ιστορικά και αρχαιολογικά έργα (ήταν γενικός επιθεωρητής των ιστορικών μνημείων), Σημειώσεις από ταξίδια στην Ισπανία, Ελλάδα και Τουρκία, λογοτεχνικές κριτικές και μετέφρασε στα Γαλλικά έργα του Πούσκιν και του Τουργκένιεφ.
Για την ειρωνεία του και το διεισδυτικό του πνεύμα χαρακτηρίστηκε «δεύτερος Βολταίρος». Το φανταστικό, το εξωτικό (Ανδαλουσία, Κορσική, Λιθουανία, Περού), και τα δυνατά πάθη είναι τα ιδιαίτερα γνωρίσματα του έργου του.
Το πιο γνωστό έργο του είναι βέβαια η Κάρμεν. Προμετωπίδα του έχει το επίγραμμα του Παλλαδά.
«Πᾶσα γυνὴ χόλος ἐστίν• ἔχει δ᾿ ἀγαθὰς δύο ὥρας• τὴν μίαν ἐν θαλάμῳ, τὴν μίαν ἐν θανάτῳ.»
(Κάθε γυναίκα μόνο οργή σού προξενεί• δυο μόνο, / τού γάμου και τού θάνατου, είν’ οι καλές στιγμές της – Παλατινή Ανθολογία, ΧΙ 381)
 
Κολόμπα (γαλλικός τίτλος: Colomba) είναι νουβέλα του Προσπέρ Μεριμέ, που δημοσιεύτηκε το 1840 στη Revue des Deux Mondes και την ίδια χρονιά εκδόθηκε σε βιβλίο. Η ιστορία διαδραματίζεται στην Κορσική του παρελθόντος, με τα αρχαία και άγρια ​​ήθη της και τις αδυσώπητες βεντέτες. Η Κολόμπα, άγρια ηρωίδα και φύλακας των παραδόσεων, προσπαθεί να πείσει τον αδελφό της που επέστρεψε στη γενέτειρά του να εκδικηθεί.
Η ιστορία αφορά τη βεντέτα, μια ιδιωτική διαμάχη εκδίκησης μεταξύ οικογενειών που διεξάγονταν σύμφωνα με τον αρχαϊκό κώδικα τιμής των οικογενειών της Κορσικής, οι οποίες «απέδιδαν δικαιοσύνη» μόνες τους. Η οικογένεια, της οποίας ένα μέλος είχε προσβληθεί, έπρεπε να εκδικηθεί την οικογένεια του δράστη ξεπλένοντας κάθε έγκλημα με αίμα, σώζοντας έτσι την οικογενειακή τιμή στα μάτια των συμπατριωτών τους, ακόμη και των εχθρών τους.
Ο Προσπέρ Μεριμέ είχε επισκεφθεί την Κορσική το 1839, ως επιθεωρητής ιστορικών μνημείων. Πέρα από το ενδιαφέρον του για τα μνημεία, ως εθνολόγος ενδιαφέρθηκε επίσης για τις παραδόσεις. Περιγράφει τα σπίτια της Κορσικής ως λιτές κατοικίες από γρανίτη με στενά παράθυρα που μπορούν να χρησιμεύσουν ως πολεμίστρες σε περιόδους βεντέτας. Συχνά, αυτές οι κατοικίες περιλαμβάνουν φούρνο και πηγάδι για περιπτώσεις πολιορκίας.
Στις περιπλανήσεις του, του διηγήθηκαν μια βεντέτα που το 1833 έφερε αντιμέτωπες δύο οικογένειες από το χωριό Φότσανο, κοντά στη Σαρτέν, τους Καμπαρέλι και τους Ντουράτσο: το 1830, ένας Ντουράτσο αρνήθηκε να παντρευτεί μια νεαρή κοπέλα Καραμπέλι, την οποία είχε εκθέσει. Στις 7 Ιουνίου 1830, τρεις άνδρες σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια μιας προσπάθειας αντίποινων, μεταξύ των οποίων και δύο Καραμπέλι. Η Κολόμπα, ψυχή και εμψυχωτής της οικογένειας Καμπαρέλι, οργάνωσε την εκδίκηση και, τον Δεκέμβριο του 1833, τέσσερις άνδρες σκοτώθηκαν σε μια αντιπαράθεση, δύο Ντουράτσο και δύο Καμπαρέλι, μεταξύ των οποίων και ο γιος της Κολόμπα.
Ο Μεριμέ γνώρισε την Κολόμπα Καμπαρέλι και εμπνεύστηκε μια διαφορετική ιστορία βεντέτας στην οποία η Κολόμπα είναι η ηρωίδα του. Σήμερα, στο Φότσανο διατηρούνται το σπίτι και ο τάφος της Κολόμπα.
«Το έργο επιβάλλεται ως μοντέλο άξιο θαυμασμού και μίμησης, ως ο βασικός οδηγός για να ανακαλύψει κανείς την Κορσική και έχει μυητική διάσταση», όπως στην περίπτωση του Γκυστάβ Φλωμπέρ που ξεκίνησε για το νησί με ένα αντίγραφο της Κολόμπα. Έτσι, στον απόηχο του έργου, άλλοι συγγραφείς ασχολήθηκαν με τον πρωτόγονο κόσμο της Κορσικής. Μόλις τέσσερα χρόνια μετά τη δημοσίευσή του, ο Αλέξανδρος Δουμάς έγραψε το μυθιστόρημα Οι Κορσικανοί αδελφοί, το οποίο αφιέρωσε στον Μεριμέ. Το 1852 ο Πονσόν ντυ Τεράιγ δημοσίευσε το Οι ληστές εμπνευσμένο επίσης από το έργο του Μεριμέ.