ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ (ΠΡΩΤΟΣ ΤΟΜΟΣ) 284-717 μ.Χ - Αλ. Σαββίδης, Λ. Δεριζιώτης

Μαλακό ιλουστρασιόν εξώφυλλο.
Δημοτική γλώσσα, μονοτονικό σύστημα.
Πλούσια εικονογράφηση, έγχρωμη και ασπρόμαυρη.
Πολύ καλή κατάσταση. Εσωτερικό άθικτο.
Βιβλίο βυζαντινής ιστορίας.
ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ (ΠΡΩΤΟΣ ΤΟΜΟΣ) 284-717 μ.Χ
Συγγραφείς: Αλ. Σαββίδης, Λ. Δεριζιώτης
Εκδόσεις: ΠΑΤΑΚΗΣ
Έτος εκδόσεως: 1996
Σελίδες: 382
Διαστάσεις: 24x17
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ:
Πρόλογος
Ι. Γενική Εισαγωγή: Ο βυζαντινός κόσμος
ΙΙ. Το τέλος του αρχαίου κόσμου και η θεμελίωση του χριστιανικού βυζαντινού κράτους (284-379)
ΙΙΙ. Το «ανατολικό ρωμαϊκό κράτος» και οι μεταναστεύσεις των λαών (379-518)
IV. Ο ιουστινειάνειος αιώνας και η οικουμενική χριστιανική μοναρχία (518-610)
V. Η εποχή των αγώνων επιβίωσης (610-717)
VI. Η εμφάνιση και εξάπλωση του Ισλάμ
VII. Παλαιοχριστιανική και πρωτοβυζαντινή τέχνη
VIII. Παλαιοχριστιανικά και πρωτοβυζαντινά μνημεία
Α' Οι βυζαντινές σπουδές
Β' Υπατία, η φιλόσοφος της Αλεξάνδρειας
Γ' Ο Άβραμος και η προσπάθεια εκχριστιανισμού στην αραβική χερσόνησο τον 6ο αιώνα
Πίνακες ηγεμόνων (284-717)
Πίνακες βυζαντινών-ελληνικών και αντίστοιχων λατινικών όρων
Γενική βιβλιογραφία πηγών-βοηθημάτων (ιστορία-τέχνη)
α. Πηγές (εκδόσεις-μεταφράσεις)
β. Βοηθήματα ιστορίας-πολιτισμού (ελληνόγλωσσα-ξενόγλωσσα)
γ. Βοηθήματα αρχαιολογίας τέχνης (ελληνόγλωσσα-ξενόγλωσσα)
δ. Βοηθήματα για το Ισλάμ
ε. Τελευταίες προσθήκες
---
Το Βυζάντιο, η Κωνσταντινούπολη -«Νέα Ρώμη» της Ανατολής- έγινε από τις αρχές του 4ου αιώνα μ.Χ. η πρωτεύουσα της μεσαιωνικής ελληνικής αυτοκρατορίας, η οποία έμελλε να διαδραματίσει κυρίαρχο ρόλο στην ιστορική εξέλιξη των εθνών της νοτιοανατολικής λεκάνης της Μεσογείου, για εντεκάμισι περίπου αιώνες (284/324 έως 1453/1461 μ.Χ), μέχρις ότου στα μέσα του 15ου αι. μια άλλη μεγάλη δύναμη, οι Οθωμανοί Τούρκοι από την Ασία, την αντικατέστησε στον κυρίαρχο αυτό ρόλο. Στη διάρκεια της υπερχιλιόχρονης ζωής της, η Βυζαντινή Αυτοκρατορία κατόρθωσε να επιζήσει μέσα από αμέτρητες εξωτερικές απειλές και επιθέσεις προερχόμενες από τη Δύση, την Ανατολή και το Βορρά, καθώς και μέσα από πολλές εσωτερικές αναταραχές. Παράλληλα δημιούργησε ένα σπουδαίο αυτοτελή πολιτισμό με αξιολογότατες επιδόσεις στα γράμματα και τις τέχνες και σε πολλές από τις επιστήμες. Βασικά χαρακτηριστικά του πολιτισμού αυτού υπήρξαν όχι μόνο η αρχαία ελληνική κληρονομιά και η χριστιανική θρησκεία (η ελληνορθόδοξη παράδοση) αλλά επίσης και βαθιές κοινωνικές, δομικές, διοικητικές, οικονομικές και πολιτιστικές (πνευματικές-καλλιτεχνικές) μεταβολές και μεταρρυθμίσεις, οι οποίες σχηματοποίησαν και μορφοποίησαν το βυζαντινό κράτος από υστερορωμαϊκό σε αμιγώς μεσαιωνικό ελληνικό.
(ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)