ΙΔΙΩΤΙΚΟΝ ΔΙΕΘΝΕΣ ΔΙΚΑΙΟΝ (1935) - Υπό Σπυρίδωνος Ι. Κατωπόδη
Σκληρόδετο βιβλίο.
Ιδιωτική βιβλιοδεσία.
Δερμάτινη ράχη με χρυσοτυπίες και ακμές.
Καθαρεύουσα γλώσσα.
Πολύ καλή κατάσταση.
ΙΔΙΩΤΙΚΟΝ ΔΙΕΘΝΕΣ ΔΙΚΑΙΟΝ
ΚΑΤΑ ΤΑΣ ΕΣΤΕΝΟΓΡΑΦΗΜΕΝΑΣ ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΑΘΗΓΗΤΟΥ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ
κ. Γ. ΜΑΡΙΔΑΚΗ
ΚΑΙ ΕΠΙ ΤΗ ΒΑΣΕΙ ΤΩΝ ΗΜΕΤΕΡΩΝ ΚΑΙ ΞΕΝΩΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΝΟΜΟΛΟΓΙΑΣ
Β'. ΕΚΔΟΣΙΣ ΕΠΗΥΞΗΜΕΝΗ ΚΑΙ ΒΕΛΤΙΩΜΕΝΗ
Συγγραφέας: ΥΠΟ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ Ι. ΚΑΤΩΠΟΔΗ (ΔΙΚΗΓΟΡΟΥ)
Εκδόσεις: ΕΚΔΟΤΙΚΟΣ ΟΙΚΟΣ ΤΖΑΚΑ, ΔΕΛΑΓΡΑΜΜΑΤΙΚΑ & ΣΙΑ
Έτος εκδόσεως: 1935
Σελίδες: 344
Διαστάσεις: 23 Χ 16
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ:
- ΠΡΟΛΟΓΟΣ
- ΕΙΣΑΓΩΓΗ
- ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΙ ΚΑΝΟΝΩΝ ΡΥΘΜΙΖΟΝΤΩΝ ΤΗΝ ΣΥΜΒΙΩΣΙΝ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ
- ΑΣΤΙΚΟΝ ΔΙΕΘΝΕΣ ΔΙΚΑΙΟΝ
- Η ΕΚ ΔΙΑΘΗΚΗΣ ΔΙΑΔΟΧΗ
- Η ΕΞ ΑΔΙΑΘΕΤΟΥ ΔΙΑΔΟΧΗ
- ΔΙΕΘΝΕΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΝ ΔΙΚΑΙΟΝ
- ΕΜΠΡΑΓΜΑΤΟΝ ΔΙΕΘΝΕΣ ΔΙΚΑΙΟΝ
- ΓΕΝΙΚΑΙ ΑΡΧΑΙ ΤΟΥ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΔΙΚΑΙΟΥ
- ΔΙΚΑΙΟΚΤΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΠΡΑΚΤΙΚΗ ΙΚΑΝΟΤΗΣ
- ΤΥΠΟΣ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΟΠΡΑΞΙΩΝ
- ΕΝΟΧΙΚΟΝ ΔΙΚΑΙΟΝ
---
Ο Γεώργιος Σ. Μαριδάκης Έλληνας εθνικιστής νομικός, Καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών, Ακαδημαϊκός, πολιτικός που διατέλεσε Γενικός Γραμματέας Υπουργείου και υπηρεσιακός Υπουργός Δικαιοσύνης, γεννήθηκε το 1890 στο χωριό-σημερινό οικισμό, Κάστρο της Σίφνου και πέθανε στις 5 Ιουνίου 1979 στην Αθήνα.
Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου το 1911 ανακηρύχθηκε διδάκτορας. Από το 1913, άσκησε δικηγορία στην Αθήνα ενώ από το 1923 εργάστηκε ως Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω, εγγεγραμμένος στο Δικηγορικό σύλλογο Αθηνών. Το 1925 εκλέχθηκε έκτακτος και στη συνέχεια, το 1929, τακτικός καθηγητής του Ιδιωτικού Διεθνούς Δικαίου του Πανεπιστημίου Αθηνών, ενώ το 1957 εξελέγη Πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1960, ταυτόχρονα με την συνταξιοδότησή του, αναγορεύτηκε σε ομότιμο καθηγητή. Την περίοδο από το 1929 έως το 1945 ήταν μέλος της επιτροπής που συνέταξε τον Ελληνικό Αστικό Κώδικα και την περίοδο από το 1952 έως το 1958 εκλέχθηκε πρόεδρος της επιτροπής που συνέταξε τον Ελληνικό Κώδικα Ιδιωτικού Ναυτικού Δικαίου.
Ο Μαριδάκης ασχολήθηκε και ανέπτυξε και το αστικό δίκαιο, την ιστορία του δικαίου και το συγκριτικό δίκαιο, με διεθνή προβολή του με επανειλημμένες συμμετοχές σε διεθνείς διασκέψεις και διεθνή όργανα όπως Συνδιάσκεψη της Χάγης και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου [Ε.Δ.Δ.Α.] στο Στρασβούργο, το Ινστιτούτο Διεθνούς Δικαίου και άλλα. Διατέλεσε μέλος του Διεθνούς Διαιτητικού Δικαστηρίου της Χάγης, το 1940, πρώτος Έλληνας δικαστής στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου από το 1959 έως το 1970, ενώ το 1954 και το 1961 δίδαξε ως καθηγητής στην Ακαδημία Διεθνούς Δικαίου της Χάγης. Το 1941 εκλέχθηκε μέλος της Ακαδημίας Αθηνών και το 1951 εκλέχθηκε Πρόεδρος του Σώματος των Ακαδημαϊκών το 1974 ανακηρύχθηκε επίτιμος διδάκτορας του Πανεπιστημίου των Παρισίων και το 1974 του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, καθώς και Αντεπιστέλλον μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας.
Τοποθετήθηκε Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Δικαιοσύνης, το 1924, και Υπουργός Δικαιοσύνης το 1952, στην υπηρεσιακή κυβέρνηση του Δημητρίου Κιουσοπούλου. Στη διάρκεια του καθεστώτος της 21ης Απριλίου 1967, συμμετείχε στην 20μελή Επιτροπή Νομομαθών και διορίστηκε μέλος της επιτροπής που είχε αναλάβει τη σύνταξη του Συντάγματος του καθεστώτος της 21ης Απριλίου, το οποίο παρουσίασε στις 25 Μαρτίου 1968 ο Γεώργιος Παπαδόπουλος.
Υπήρξε ο δωρητής του Αρχαιολογικού Μουσείου, το οποίο βρίσκεται στον οικισμό Κάστρο στη Σίφνο. Το όνομα του Μαριδάκη περιλαμβάνεται μεταξύ των Ελλήνων Τεκτόνων και ήταν μέλος της Στοάς «Θέμις». Στην νεκρώσιμη ακολουθία του παραβρέθηκε ο Κωνσταντίνος Τσάτσος, τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
Συνέγραψε πολλές μελέτες περί του Αστικού Κώδικα, του Διεθνούς Ιδιωτικού Δικαίου και τιμήθηκε με ειδική έκδοση που ονομάστηκε «Εράνιον (Α-Δ’ τόμοι)». Έγραψε πλήθος από μονογραφίες, άρθρα, ανακοινώσεις και γνωματεύσεις.
