Η ΕΠΙ ΤΟΥ ΟΡΟΥΣ ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ (Α' έκδοση, 1940) - Αρχιμ. Σεραφείμ Παπακώστα

Σκληρόδετο βιβλίο.
Ανάγλυφα διακοσμητικά στοιχεία στα εξώφυλλα και στην ράχη.
Χρυσοτυπίες στην ράχη.
Καθαρεύουσα γλώσσα.
Α' έκδοση.
Κατάσταση πολύ καλή / άριστη.
Η ΕΠΙ ΤΟΥ ΟΡΟΥΣ ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ
(Ο ΗΘΙΚΟΣ ΝΟΜΟΣ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ)
Συγγραφέας: ΥΠΟ ΣΕΡΑΦΕΙΜ Γ. ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ (ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΟΥ)
Εκδόσεις: ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΩΝ Η "ΖΩΗ"
Τόπος εκδόσεως: ΑΘΗΝΑΙ
Έτος εκδόσεως: 1940
Σελίδες: 504
Διαστάσεις: 23,5 Χ 16
ΠΙΝΑΞ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ:
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
ΟΙ ΜΑΚΑΡΙΣΜΟΙ
Ο ΧΑΡΑΚΤΗΡ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΝ
Η ΕΝ ΤΩ ΚΟΣΜΩ ΘΕΣΙΣ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΝ
Ο ΤΕΛΕΙΟΣ ΗΘΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ
Η ΣΧΕΣΙΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΤΗΣ ΚΑΙΝΗΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ
ΑΙ ΣΥΜΠΛΗΡΟΥΜΕΝΑΙ ΕΝΤΟΛΑΙ
Ο ΝΕΟΣ ΠΕΡΙ ΑΓΑΠΗΣ ΝΟΜΟΣ
Η ΑΝΥΠΟΚΡΙΤΟΣ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΤΗΣ
ΤΑ ΕΛΑΤΗΡΙΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΩΝ ΑΡΕΤΩΝ
Η ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ
ΤΑ ΓΝΩΡΙΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΛΗΘΟΥΣ ΠΙΣΤΟΥ
Η ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΙΣ ΑΠΟ ΤΗΣ ΚΟΣΜΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΗΣ
Η ΑΠΟΦΥΓΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΚΡΙΣΕΩΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΘΗΚΟΝ ΤΗΣ ΥΓΙΟΥΣ ΚΡΙΣΕΩΣ
Η ΤΗΡΗΣΙΣ ΕΙΔΙΚΩΝ ΕΝΤΟΛΩΝ
ΤΟ ΓΕΝΙΚΟΝ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ ΤΟΥ ΗΘΙΚΟΥ ΝΟΜΟΥ
---
Ο Σεραφείμ Παπακώστας (1892-1954) ήταν αρχιμανδρίτης, θεολόγος και επικεφαλής της Αδελφότητος Θεολόγων «Η Ζωή».
Ο Σεραφείμ Παπακώστας γεννήθηκε στα Φουρνά Αγράφων το 1892. Μετά από μικρή παραμονή στην Κωνσταντινούπολη εγκαταστάθηκε στην Αθήνα το 1910. Φοίτησε στο Γυμνάσιο και μετά του Βαλκανικούς πολέμους γράφτηκε στην Θεολογική Σχολή Αθηνών. Κατά την περίοδο των σπουδών του ήλθε σε επαφή με την Αδελφότητα Θεολόγων «Η Ζωή» εργαζόμενος στα γραφεία της οργάνωσης. Μετά την αποφοίτησή του διορίστηκε καθηγητής στο Νεοχώρι Μεσολογγίου, όπου έμεινε για τρία χρόνια περίπου. Μετά το θάνατο του Αρχιμ. Διονύσιου Φαραζουλή η Αδελφότητα Θεολόγων «Η Ζωή» αναζητούσε νέο δραστήριο θεολόγο που θα μπορούσε να τον αντικαταστήσει. Ο Παπακώστας ήταν ήδη δραστηριοποιημένος στους κόλπους της οργάνωσης και κήρυττε σε ναούς της πρωτεύουσας. Μάλιστα το 1923 ο τότε αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χρυσόστομος Παπαδόπουλος τον διόρισε ιεροκήρυκα του μητροπολιτικού ναού Αθηνών. Ο Ευσέβιος Ματθόπουλος τον επέλεξε στα 1927 ενάμιση χρόνο πριν από τον θάνατό του, στη διαθήκη του ως διάδοχό του, ο οποίος εκλέχτηκε αργότερα, το Δεκέμβριο του 1927, από την Αδελφότητα προϊστάμενος. Ο Μιχαήλ Γαλανός, πρώην μαθητής του Απόστολου Μακράκη κι ένας εκ των πρωτεργατών των χριστιανικών κινήσεων στην Ελλάδα κατηγόρησε τον Παπακώστα σε δημοσίευμά του με τίτλο Η γνώμη μου περί του όλου έργου του αρχιμαδρίτη Σ. Παπακώστα μεταπολεμικά (το 1948) για την όλη δράση του ότι τον εμιμήθη ως προς τον τρόπο δράσης και ότι είχε μετατρέψει την Αδελφότητα Θεολόγων «Η Ζωή» σε φατρία μέσα στην οποία συμπεριφερόταν ως αρχηγέτης δικτάτωρ ενώ παρενέβαινε στα εκκλησιαστικά πράγματα ως Ρισελιέ και Μαζαρίνος. Όπως σχολιάζει η Έφη Γαζή, η κριτική του Γαλανού «ενισχύει την υπόθεση ότι,κατά την άνοδο και την εδραίωσή του, ο Αρχιμανδρίτης Σεραφείμ Παπακώστας επέλεξε τη ρηξη με τους παλαιότερους πρωταγωνιστές των χριστιανικών αναμορφωτικών κινήσεων και την μονοπώληση του χώρου».
Όπως σχολιάζει χαρακτηριστικά ο Christoph Maczewski,«[...] υπό την ηγεσία του αρχιμανδρίτη Σεραφείμ Παπακώστα,η αδελφότητα έζησε τα καλύτερα χρόνια της». Επί των ημερών του διευρύνεται η ιεραποστολική δραστηριότητα της οργάνωσης και τα Κατηχητικά σχολεία αποτελούν πλέον τη βάση για την δικτυωμένη εξάπλωση αυτής της δραστηριότητας. Έτσι αν το 1926 είχε μόλις 7 κατηχητικά σχολεία το 1936 είχε φτάσει τα 300 με 35.000 εγγεγραμμένους μαθητές, αποσπώντας το πρώτο βραβείο στο διεθνές συνεδρειο κατηχητικών σχολείων στο Όσλο. Αυτά σε συνδυασμό με την πληθωρική εκδοτική δραστηριότητα και τον πολυμερισμό σε επιμέρους σωματεία κατέστησαν επί των ημερών του Παπακώστα την Αδελφότητα σε επίκεντρο «μιας γενικής ελληνικής αφυπνιστικής κίνησης». Όσο για τα βιβλία του Παπακώστα αναπαράγουν ένα νομικό ηθικισμό, ατομοκεντρισμό και την προσήλωση στο πλέγμα ενοχή-εξαγορά-δικαίωση, κατά τον Γιανναρά.