Η ΑΛΛΗ ΠΛΕΥΡΑ ΤΟΥ ΛΟΦΟΥ - B. H. Liddell Hart
Σκληρόδετο βιβλίο.
Ανάγλυφο σχέδιο γερμανικού κράνους στο εξώφυλλο.
Περιέχει ολοσέλιδους χάρτες εντός κειμένου.
Καθαρεύουσα γλώσσα.
Άριστη κατάσταση. Αμεταχείριστο.
Βιβλίο ιστορίας Β' Παγκοσμίου Πολέμου.
Η ΑΛΛΗ ΠΛΕΥΡΑ ΤΟΥ ΛΟΦΟΥ
ΟΜΙΛΟΥΝ ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΣΤΡΑΤΗΓΟΙ ΤΟΥ Β' ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ
Συγγραφέας: B. H. LIDDELL HART
Μετάφρασις εκ του Αγγλικού υπό: ΝΙΚ. Κ. ΠΑΠΑΡΡΟΔΟΥ
Εκδόσεις: ΕΚΔΟΤΙΚΟΣ ΟΙΚΟΣ ΣΠΥΡΟΥ Α. ΤΖΗΡΙΤΑ
Έτος εκδόσεως: 1950
Σελίδες: 586
Διαστάσεις: 20,5 Χ 14,5 Χ 4
ΠΙΝΑΞ ΤΩΝ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ:
- ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΠΡΩΤΗΣ ΕΚΔΟΣΕΩΣ
- ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥΣΗΣ ΕΚΔΟΣΕΩΣ
- ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟΝ. ΟΙ ΣΤΡΑΤΗΓΟΙ ΤΟΥ ΧΙΤΛΕΡ
- ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΝ. ΠΡΟΟΙΜΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ
- ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟΝ. ΔΙΑ ΜΕΣΟΥ ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ ΟΦΘΑΛΜΩΝ
---
Ο Σερ Μπαίσιλ Χένρυ Λίντελ Χαρτ (1895 - 1970), ήταν Βρετανός αξιωματικός του στρατού, στρατιωτικός θεωρητικός και ιστορικός. Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, υποστήριξε την ανασυγκρότηση της Δυτικής Γερμανίας και την αποκατάσταση του Γερμανικού στρατού. Στο πλαίσιο αυτών των δύο διασυνδεδεμένων πρωτοβουλιών, συνέβαλε σημαντικά στη δημιουργία του μύθου, του στρατηγού Ρόμμελ.
Γεννήθηκε στο Παρίσι, από Βρετανούς Μεθοδιστές και έλαβε την ακαδημαϊκή του εκπαίδευση στη Σχολή του Αγίου Παύλου στο Λονδίνο και στο Corpus Christi College του Κέιμπριτζ. Η πλευρά της μητέρας της οικογένειας, οι Λίντελς, προήλθε από την Liddesdale, στην πλευρά της Σκωτίας στα σύνορα με την Αγγλία. Οι Χάρτς ήταν αγρότες από το Γκλόστερσχαιρ και το Χερέφορντζιρ. Ως παιδί, ο Χαρτ γοητεύτηκε από την πολεμική αεροπορία. Τον Απρίλιο του 1918 παντρεύτηκε την Τζέσι Στόουν και απέκτησε την κόρη του J. J. Stone και τον γιο του Adrian.
Με το ξέσπασμα του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου τον Αύγουστο του 1914, κατατάσσεται στο βρετανικό στρατό, όπου έγινε αξιωματικός του Βασιλικού Πεζικού και υπηρέτησε με το σύνταγμα στο Δυτικό Μέτωπο. Προήχθη στο βαθμό του Λοχαγού. Συμμετείχε στη Μάχη του Σομμ και τραυματίστηκε τρεις φορές. Το τάγμα του καταστράφηκε σχεδόν την πρώτη ημέρα της επίθεσης την 1η Ιουλίου, όταν μεγάλο μέρος του στρατού υπέστη τη βαρύτερη απώλεια στη βρετανική ιστορία, περίπου 60.000 αντρών. Οι εμπειρίες του, τον επηρέασαν βαθιά για το υπόλοιπο της ζωής του. Μεταφέρθηκε ως εκπαιδευτής μονάδων εθελοντών στο Stroud και στο Cambridge και ήταν υπεύθυνος για την εκπαίδευση νέων μονάδων. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου έγραψε διάφορα φυλλάδια για την διείσδυση του πεζικού και την εκπαίδευση του. Μετά τον πόλεμο προετοίμασε μια νέα έκδοση του Εγχειριδίου Εκπαίδευσης Πεζικού. Σε αυτό το εγχειρίδιο προσπάθησε να ενσταλάξει τα διδάγματα του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου 1918.
Στα πρώτα συγγράμματά του σχετικά με τον μηχανοκίνητο πόλεμο, είχε προτείνει να μετακινείται το πεζικό μαζί με τους ταχέως κινούμενους τεθωρακισμένους σχηματισμούς. Τους χαρακτήρισε ως «Πεζοναύτες» όπως οι στρατιώτες που έφεραν το βασιλικό ναυτικό με τα πλοία τους. Προέβλεψε την ανάγκη για μια συνδυασμένη δύναμη όπλων με μηχανοκίνητο πεζικό και πυροβολικό, το οποίο ήταν παρόμοιο, αλλά όχι ταυτόσημο με τη σύνθεση που είχε αναπτύξει ο Γερμανός Γκουντέριαν. Σύμφωνα με τα απομνημονεύματα του, σε σειρά άρθρων για το The Times από το Νοέμβριο του 1935 έως το Νοέμβριο του 1936, υποστήριξε ότι ο ρόλος της Βρετανίας στον επόμενο ευρωπαϊκό πόλεμο θα μπορούσε να ανατεθεί στην αεροπορία. Θεωρούσε ότι η Βρετανία θα μπορούσε να επιδιώξει να νικήσει τους εχθρούς της αποφεύγοντας τα υψηλά νούμερα θανάτων. Αυτές οι ιδέες επηρέασαν τον Τσάμπερλαιν, και υποστήριξε τις συζητήσεις της Επιτροπής Αμυντικής Πολιτικής και Απαιτήσεων για μια ισχυρή αεροπορία αντί για ένα μεγάλο στρατό ξηράς που θα πολεμούσε στην ηπειρωτική Ευρώπη.
Ως πρωθυπουργός το 1937, ο Τσάμπερλεϊν έβαλε τον Λίντελ Χάρτ σε θέση επιρροής πίσω από τη μεγάλη στρατηγική της Αγγλίας στα τέλη της δεκαετίας του '30. Τον Μάιο προετοίμασε σχέδια για την αναδιοργάνωση του Βρετανικού Στρατού για την υπεράσπιση της Βρετανικής Αυτοκρατορίας και τα παρέδωσε στον Σερ Thomas Inskip, τον Υπουργό Συντονισμού της Άμυνας. Με τη γερμανική εισβολή στην Πολωνία τον Σεπτέμβριο του 1939, το υπουργικό συμβούλιο του πολέμου ανακάλεσε την πολιτική του Τσάμπερλεϊν που προώθησε ο Λίντελ Χάρτ. Με την Ευρώπη στην άκρη του πολέμου και τη Γερμανία να απειλεί με εισβολή την Πολωνία το υπουργικό συμβούλιο επέλεξε αντ' αυτού να υποστηρίξει έναν βρετανικό και αυτοκρατορικό στρατό 55 μεραρχιών, για επέμβαση στην Ηπειρωτική Ευρώπη για να βοηθήσει τη Πολωνία, τη Νορβηγία και τη Γαλλία.
Μετά τον πόλεμο, ο Λίντελ Χάρτ ήταν υπεύθυνος για εκτεταμένες συνεντεύξεις και αναφορές για αρκετούς υψηλόβαθμους Γερμανούς στρατηγούς, που κρατούνταν από τους Συμμάχους ως Αιχμάλωτοι πολέμου. Με τις μαρτυρίες τους δημοσιεύθηκε το The Other Side of the Hill (Έκδοση του Ηνωμένου Βασιλείου, 1948) και The German General Talk (συνοπτική Έκδοση ΗΠΑ, 1948). Λίγα χρόνια αργότερα ο Χαρτ είχε την ευκαιρία να ανασκοπήσει τις σημειώσεις που είχε κρατήσει ο Ρόμελ κατά τη διάρκεια του πολέμου. Ο Ρόμελ είχε φυλάξει αυτές τις σημειώσεις του με την πρόθεση να γράψει τις εμπειρίες του μετά τον πόλεμο. Η οικογένεια Ρόμελ είχε δημοσιεύσει προηγουμένως αυτές τις σημειώσεις στα Γερμανικά ως Πόλεμος χωρίς μίσος το 1950. Ορισμένες από τις σημειώσεις είχαν καταστραφεί από τον ίδιο τον Ρόμελ και τα υπόλοιπα (συμπεριλαμβανομένων των επιστολών του Ρόμελ στη σύζυγό του) είχαν κατασχεθεί από τις αμερικανικές αρχές. Με τη βοήθεια του Χάρτ, αυτές αργότερα επέστρεψαν στη σύζυγο του. Ο Χαρτ επεξεργάστηκε και συνέγραψε το βιβλίο και βοήθησε στην ενσωμάτωση του νέου υλικού. Τα κείμενα, μαζί με σημειώσεις, δημοσιεύθηκαν το 1953 ως The Rommel Papers.
