ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ (δεκ. 1930-1940) - Κώστας Ουράνης, Σωκ. Α. Προκοπίου, Άγγελος Δρόσος

Σκληρόδετο βιβλίο.
Ιδιωτική βιβλιοδεσία.
Χρυσοτυπία στην ράχη.
Τρία (3) βιβλία δεμένα σε έναν τόμο.
Δημοτική γλώσσα, πολυτονικό σύστημα.
Πολύ καλή κατάσταση.
Διαστάσεις: 17 Χ 11
ΣΙΝΑ, ΤΟ ΘΕΟΒΑΔΙΣΤΟΝ ΟΡΟΣ
ΤΑΞΙΔΙΩΤΙΚΕΣ ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ
Συγγραφέας: ΚΩΣΤΑΣ ΟΥΡΑΝΗΣ
Εκδόσεις: ΓΛΑΡΟΣ
Έτος εκδόσεως: 1944
Σελίδες: 45
ΣΤΑ ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ ΤΟΥ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥ
ΤΑΞΙΔΙΩΤΙΚΑ ΣΚΙΤΣΑ
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΟΥ Μ' ΕΝΑ ΖΗΤΙΑΝΟ ΤΗΣ ΜΕΚΚΑΣ
Εικονογραφημένο.
Συγγραφέας: ΣΩΚΡΑΤΗΣ Α. ΠΡΟΚΟΠΙΟΥ
Εκδόσεις: ΕΚΔΟΣΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΣ
Έτος εκδόσεως: 1933
Σελίδες: 104
ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟΥΣ ΠΕΘΑΜΕΝΟΥΣ
ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΧΑΛΑΣΜΟΥ
Συγγραφέας: ΑΓΓΕΛΟΣ ΔΡΟΣΟΣ
Εκδόσεις: ΕΚΔΟΤΙΚΟΣ ΟΙΚΟΣ ΑΣΤΗΡ
Έτος εκδόσεως: 1933
Σελίδες: 78
---
Ο Κώστας Ουράνης (πραγματικό όνομα: Κλέαρχος Νιάρχος ή Νεάρχου, όπως το άλλαξε ο ίδιος, 12 Φεβρουαρίου 1890 - 12 Ιουλίου 1953) ήταν Έλληνας ποιητής, πεζογράφος, κριτικός λογοτεχνίας, μεταφραστής, δοκιμιογράφος και δημοσιογράφος.
Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη. Ήταν γιος του Νικόλαου Νιάρχου από τα Πούλιθρα Κυνουρίας και της Αγγελικής Γιαννούση από το Λεωνίδιο Αρκαδίας. Εκεί ο ποιητής πέρασε τα παιδικά του χρόνια. Φοίτησε στο γυμνάσιο του Ναυπλίου και αποφοίτησε από το Λύκειο Χατζηχρήστου και τη Ροβέρτειο Σχολή στην Κωνσταντινούπολη.
Το 1908 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα και για κάποιο διάστημα έγραφε στην εφημερίδα Ακρόπολις του Βλάση Γαβριηλίδη. Στη συνέχεια θέλησε να συνεχίσει τις σπουδές του όπου σπούδασε πολιτικές επιστήμες στα πανεπιστήμια της Γαλλίας,της Ελβετίας καί του Βελγίου αλλά και να ταξιδεύει, όπως του άρεσε, προσβλήθηκε όμως στο Παρίσι από φυματίωση και νοσηλεύτηκε σε σανατόριο του Νταβός της Ελβετίας, όπου γνώρισε την πρώτη του γυναίκα, την Πορτογαλέζα Μανουέλα Σαντιάγκο. Διορίστηκε στα 1920 και για τέσσερα χρόνια γενικός πρόξενος της Ελλάδας στη Λισαβόνα. Στη συνέχεια επέστρεψε στην Αθήνα και εργάστηκε σε εφημερίδες και περιοδικά σαν χρονογράφος, συντάκτης, ανταποκριτής ή έκτακτος απεσταλμένος: διευθυντής στον Ελεύθερο Λόγο, συνεργάτης στο Νουμά, τα Γράμματα και τη Νέα Ζωή Αλεξάνδρειας, τη Δάφνη, τον Καλλιτέχνη, τη Μούσα, το Ελεύθερο Βήμα, τον Ελεύθερο Λόγο, τον Εθνικό Κήρυκα της Αμερικής κ.ά.Επίσης διετέλεσε καί ανταποκριτής καί διευθυντής της μεγάλης εφημερίδας του Καΐρου της Αιγύπτου «Άλ Αχράμ» στην Ελλάδα.
Στα 1930 χώρισε και παντρεύτηκε την συγγραφέα και κριτικό της λογοτεχνίας Ελένη Νεγρεπόντη, που είχε το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο Άλκης Θρύλος.
Κατά τη διάρκεια της Γερμανικής Κατοχής η υγεία του χειροτερεψε. Πέθανε τελικά στα 1953 στο σανατόριο Παπανικολάου από καρδιακή προσβολή.
Από τη μαθητική του ακόμα ηλικία ο Ουράνης ασχολήθηκε με τη λογοτεχνία δημοσιεύοντας ποιήματά του στο περιοδικό Ελλάς. Στα 1909 δημοσιεύτηκε η πρώτη του συλλογή Σαν Όνειρα, που αργότερα αποκήρυξε. Ως πρώτο του έργο ο ίδιος θεωρούσε τη συλλογή Spleen (1912) ό τίτλος της οποίας παραπέμπει στην γνωστή αγγλική λέξη για την έντονη διάθεση της φυγής καί την ανεξήγητη μελαγχολία την οποία έκανε γνωστή ό Σάρλ Μπωντλαίρ με την συλλογή του «Le Spleen De Paris(ή μελαγχολία του παρισιού)» το 1869. Από ποιήματα δημοσιευμένα σε περιοδικά και εφημερίδες απαρτίστηκαν οι συλλογές Νοσταλγίες (1920) και Αποδημίες.
Στο έργο του φαίνεται να επηρεάζεται από τον Γάλλο ποιητή Σαρλ Μπωντλαίρ. Κυριαρχούν οι συμβολισμός, ο νεορομαντισμός και ο κοσμοπολιτισμός ενώ από τα ποιήματά του είναι διαποτισμένα με έντονη καί διάχυτη μελαγχολία, νοσταλγία, πλήξη, διάθεση φυγής, αίσθημα αθυμίας καί πίκρας καθώς και μια αίσθηση ανεκπλήρωτου.Τα έργα του Ουράνη τον εντάσσουν στο κλίμα της γενιάς του μεσοπολέμου.
Έγραψε επίσης πεζογραφήματα καθώς και ταξιδιωτική λογοτεχνία (ως δημοσιογράφος και ανταποκριτής ταξίδεψε σ' όλο τον κόσμο και με αναφορά τα ταξίδια του έγραψε ταξιδιωτικά βιβλία), χρονογραφήματα, δοκίμια (κυρίως για θέματα εικαστικών τεχνών) ενώ ασχολήθηκε και με τη λογοτεχνική κριτική και τη μετάφραση.Στα ταξιδιωτικά του έργα ό Ουράνης με την υποκειμενική,ρομαντική καί αισθητική θεώρηση των πραγμάτων συνδυασμένη με την ευσυνείδητη προθεσή του να μην αλλοιωθεί το φυσικό τοπίο ή το κοινωνικό περιβάλλον,δημιουργούν ένα ισορροπησμένο αποτέλεσμα καί δημιουργούν ένα νέο αυτόνομο λογοτεχνικό είδος.
 
Ο Σωκράτης Προκοπίου (Μπουρνόβας Σμύρνης, 22 Απριλίου 1883 - Αθήνα, 29 Σεπτεμβρίου 1957) ήταν Έλληνας συγγραφέας, λαογράφος και δημοσιογράφος.
Γεννήθηκε στις 22 Απριλίου του 1883 στον Μπουρνόβα της Σμύρνης και ήταν νεότερος αδελφός του καλλιτέχνη Γεωργίου Προκοπίου. Σε νεαρή ηλικία πραγματοποίησε ταξίδια σε Αίγυπτο, Αιθιοπία, Μεσοποταμία, Ινδία κ.α, τα οποία περιέγραψε σε περιοδικά και εφημερίδες της Σμύρνης. Παράλληλα κατά την παραμονή του στην Αιθιοπία διετέλεσε ανταποκριτής ελληνικών εφημερίδων της Αθήνας, του Καΐρου και της Σμύρνης.
Μετά την Μικρασιατική καταστροφή εγκαταστάθηκε στην Αθήνα όπου ασχολήθηκε επί σειρά ετών με τη συγγραφή άρθρων και βιβλίων ιστορικού και λαογραφικού περιεχομένου σχετικών με τη Μικρά Ασία έχοντας για επίκεντρο τη, γενέτειρά του, Σμύρνη, ενώ στα κείμενά του είναι έκδηλη η νοσταλγία για την ιδιαίτερη πατρίδα του. Επίσης μετέφρασε το έργο του Ομάρ Καγιάμ, Ρουμπαγιάτ, το οποίο όμως δεν πρόλαβε να εκδώσει. Παράλληλα συμμετείχε ενεργά σε διάφορους μικρασιατικούς πολιτιστικούς συλλόγους.
Απεβίωσε στις 29 Σεπτεμβρίου του 1957 στην Αθήνα.
 
Ο Άγγελος Δρόσος γεννήθηκε το 1896 στην Ιστιαία Ευβοίας. Στα δεκατέσσερά του χρόνια κατέφυγε στην Αθήνα, όπου εξελίχθηκε επαγγελματικά ως αυτοδίδακτος δημοσιογράφος. Ο Δρόσος προήχθη σε πολεμικό ανταποκριτή για αθηναϊκές εφημερίδες, κατά τη διάρκεια της Μικρασιατικής Εκστρατείας. Μετά την Καταστροφή του 1922, επέστρεψε στην Ελλάδα, εργάστηκε στον ημερήσιο και περιοδικό Τύπο της Αθήνας και, αργότερα, ως ανταποκριτής του πρακτορείου Reuters.